راز آفرینش

راز آفرینش

 

آی ی انسان ، آی انسان !

یادت هست که تو اول ،

به کجا مسکن و ماوا داشته ای ؟

لحظه ای چشم بربند ،

و تا ته عمق زمان ،

تا به دورترین نقطه تاریخ برگرد .

آن زمانی که ازو حتی نامی نیست ! ۱

لیک بنشین و سراپا گوش شو و بشنو !

تا بگویم ،

که کدامین راز ،

در پس این قصه ناگفته ،

نهانست !

..............................

آن روزها ، آری آن روزها !

ما چونان نوزاد پرنده ای بودیم ،

که بر بام بلند هستی ،

آشیانه ای داشتیم ! ۲

روزی از بودنمان خسته شدیم ،

و هوس پرواز کردیم .

ناله مان بلند شد و خداوند شنید .

صدامان زد . ۳

با دیدنش ، بی مهابا عاشق شدیم و پر از شوق حضور گشتیم !

گفت : جانم ، آن لذت رها کن ۴ و اینجا که هستی خوش باش . ۵

اصرار کردیم که جز وصلش نمی خواهیم .

گفت : این راه بسی سخت است و تو باید به زمین برگردی . ۶

و بر نادانی ما از آن همه سختی ، هشدار داد . ۷

نگاهی به زیر انداختیم ،

زمینی بود پر از جلوه های خدا !

دوباره اصرار کردیم و سختی راه پذیرفتیم .

و از او خواستیم تا مهلتی برای مشق پروازمان دهد .

مهر ورزید !

ملائک فراخواند ، ۸

و برایمان زمین آراست ، ۹

و نقشه راه را آموزشمان داد ، ۱۰

و خود میزبانمان شد ! ۱۱

و ما اینجا بود ، که تنها میهمان عزیز او گشتیم . ۱۲

سفره اش مملو از جلوه های رنگارنگ بود . ۱۳

از هر آنچه اراده کردیم خوردیم ،

و به شرابی مست شدیم !!!! .

و ناگه ، واله چشمان سیاه مه زیبارویی گشتیم .

روزهامان می گذشت !

و ما در رویای شیرین وصل آن عنقای دل ،

همه شب به خواب می رفتیم .

رویاها شیرین بود ،

ولی لذت وصال ،

سرابی بیش نبود ! ۱۴

و خدا اما !

بارها به نوازش مهرش ندامان داد . ۱۵

از خواب پریدیم ،

و اما ، چشم باز نکردیم ،

و به شراب و شاهدی گرم شدیم ،

و دوباره غنودیم !

دیگر درنگ ندانست ،

از غفلتمان ، که پرواز و مقصد فراموشمان شده بود ،

غم داشت .

فریادمان کرد ،

پایمان به سنگی زد ، ۱۶

و بر این نحوه بیدار باشمان گریست . ۱۷

چشم گشودیم ،

و از خواب پریدیم !

سالها بود که پرواز فراموشمان شده بود . ۱۸

به راه افتادیم ،

جاده ها بس طولانی بودند و پر از خار و سنگ ،

و کوله هامان خالی ! ۱۹

کفشهامان پاره گشت ،

لبهامان خشکید ،

و چشمهامان بی فروغ شد !

پر از زخم بودن شدیم ،

خسته از این همه غربت و بیگانگی ! ۲۰

فرصتهامان از دست می رفت ،

و چه زود دیر شده بود !.

اما خبری آمد ،

دلمان قرص نمود ،

او خدای ،

پر از شوق دیدار بود . ۲۱

نگاهمان بلند کردیم ،

آسمان زلال بود و پر از پرواز مرغان رو به قله قاف .

آلوده بالهامان در آب برکه حقیقت شستیم ،

و به آفتاب آسمانی خشک کردیم . ۲۲

توشه ای در کوله هامان نبود ،

گفتیم : خدایا بها به چه میخواهی ؟

گفت : بنده هایی دارم ، ۲۳

تا بستری باشد برای بروز آنچه در درونتان به امانت ۲۴ گذاشته ام . ۲۵

همچون من مهربان باشید ، بی بهانه و بی منت ! ۲۶

چونان من ببخشید و بپوشانید ، بی ادعا ! ۲۷

و چون من از عشق سرشار شوید و خورشید وش بتابید ! ۲۸

و اینگونه شد که توانستیم ،

بالهامان در زلال عشق او بشوییم ،

و راه از زمین جدا کرده ، دوباره به پرواز خو کنیم !

و راه تا جنت لقای او ،

بی هیچ سکونی ،

پر اشتیاق و پر شتاب ،

زیر بالهای خود ، به انجام برسانیم ! ۲۹

و آنجا ،

پر از آرامش و سرور ،

با او به ابدیت پیوند خوریم . ۳۰

زیر نویسها :

۱- هل اتی علی الانسان حین من الدهر لم یکن شیئا مذکورا – انسان آیه ۱

۲- انا لله و انا الیه راجعون – بقره آیه ۱۵۶ ، ما به فلک بوده‌ایم یار ملک بوده‌ایم – مولانا دیوان شمس غزل ۴۶۳

۳- ان الله اصطفی ادم – آل عمران آیه ۳۳

۴- و‌ لا تقربا هذه الشجره – بقره آیه ۳۵

۵- و‌قلنا یا آدم اسکن أنت و‌ زوجک الجنّه فکلا من حیث شئتما – اعراف آیه ۱۹

۶- فکان قاب قوسین – نجم آیه ۹

۷- حملها الانسان انه کان ظلوما جهولا – احزاب آیه ۷۲

۸- و اذ قلنا للملائکة اسجدوا لادم – بقره آیه ۳۴

۹- ا لم تروا ان الله سخر لکم ما فی السماوات و ما فی الارض و اسبغ علیکم نعمه ظاهرة و باطنة – لقمان آیه ۲۰

۱۰- علم ادم الاسما کلها – بقره آیه ۳۱

۱۱- قلنا اهبطوا منها جمیعا فاما یاتینکم منی هدی فمن تبع هدای فلا خوف علیهم و لا هم یحزنون – بقره ۳۸

۱۲- و لقد کرمنا بنی ادم – اسرا آیه ۷۰

۱۳- اعلموا انما الحیاة الدنیا لعب و لهو و زینة – حدید آیه ۲۰

۱۴- و الذین کفروا اعمالهم کسراب – نور آیه ۳۹

۱۵- انا ارسلناک بالحق بشیرا و نذیرا – بقره آیه ۱۱۹

۱۶- و لنبلونکم بشی‏ء من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین – بقره آیه ۱۵۵

۱۷- یا من سبقت رحمته غضبه - مصباح المتهجد, ص۶۹۶ و دعای جوشن کبیر

۱۸- وَلَا تَکُونُوا کَالَّذِینَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَئِکَ هُمُ الْفَاسِقُونَ - حشر آیه ۱۹

۱۹- آه من قلة الزاد و طول الطریق و بعد السفر – نهج البلاغه حکمت ۷۷

۲۰- بر چه فرود آمدیت بار کنید این چه جاست - مولانا دیوان شمس غزل ۴۶۳

۲۱- یابن آدم انی احبکَ فانت ایضا احببنی - المواعظ العددیة ، الباب الثانی عشر، الفصل الثانی ص ۲۵۵

۲۲- و انی لغفار لمن تاب و امن و عمل صالحا ثم اهتدی – طه آیه ۸۲

۲۳- الخلق عیال الله - بحارالانوار ، ج ۷۴، ص .۳۱۶

۲۴- انا عرضنا الامانة .... و حملها الانسان .... – احزاب آیه ۷۲

۲۵- تخلقوا باخلاق الله - بحارالانوار، ج ۵۸، ص ۱۲۹

۲۶- جاء جبرئیل الی النبی (ص) فقال: یا محمد! ربک یقرئک السلام و یقول لک: دار خلقی - اصول کافی ج ۲ / ۱۱۶.

۲۷- یا عبد الله، لا تعجل فی عیب احد (عبد) بذنبه، فلعله مغفور له – نهج البلاغه خطبه ۱۴۰

۲۸- نبئ عبادی انی انا الغفور الرحیم – حجر آیه ۴۹

۲۹- یا أیتها النفس المطمئنة ارجعی إلی ربک راضیة مرضیة فادخلی فی عبادی و ادخلی جنتی – فجر آیات ۲۷ تا ۳۰

۳